تبیین مدل راهبردی برای مدیریت فرآیند پذیرش، انتقال و اشاعه فناوری های نوین رسانه ای از دیدگاه مخاطبان ایرانی

نوع مقاله: علمی _ پژوهشی

نویسندگان

• بابک راهنورد ¹
• کامران محمدخانی ²
• علی اکبر فرهنگی ³
• امیر حسین محمد داودی ⁴

¹ دانشجوی دکتری مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی, واحد علوم و تحقیقات تهران

² دانشیار مدیریت آموزش عالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

³ استاد مدیریت رسانه،‌دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

⁴ استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

چکیده

در عصر حاضر شتاب پیشرفت های تکنولوژی شدت یافته و درک پیامدهای استراتژ کی تکنولوژی خصوصا برای مدیران رسانه اهمیت زیادی پیدا کرده است. امروزه وظیفه کی مدیر رسانه ای تبدیل تکنولوژی به کی مزیت رقابتی است. تکنولوژی می تواند خود به عنوان هدف یا محصول نهایی مورد استفاده قرار گیرد. با ظهور پدیده هم گرایی که به واسطه دیجیتالی شدن امکان پذیر شده است شکل جدیدی از رسانه ها ظهور یافته و بایستی مدیران رسانه با آینده نگری، محیط رسانه ای را به خوبی مورد تحلیل قرار دهند و از روند تغ ییرات
پیش رو اطلاع حاصل نمایند تا بتواند برای منطبق کردن سیاست ها و راهبرد های رسانه ای با شرایط آینده برنامه ریزی کنند. با توجه به توسعه زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات و افزایش کاربران اینترنت درکشور ما ایران، نحوه تعامل مخاطبان با فناوری های نوین رسانه ای نیاز به سیاست گذاری مدون دارد تا با توجه به علایق و خواست مخاطبان ایرانی راهبردی مناسب برای پذیرش و انتقال فناوری های نوین رسانه در سطح فردی تدوین گردد به این منظور مقاله حاضر با رو کیرد پژوهش یکفی، اثر هم گرایی بر ویژگی های
مخاطب، محتوا و فناوری رسانه های نوین را مورد بررسی قرار داده و ابعاد و چارچوب های پذیرش، انتقال و اشاعه فناوری های نوین رسانه ای را از دیدگاه خبرگان صنعت رسانه معرفی خواهد نمود و در نهایت مدلی راهبردی برگرفته از تاثیر هم گرایی بر پذیرش و انتقال فناوری های نوین رسانه ای تب یین خواهد گردید.

کلیدواژه‌ها

• هم گرایی رسانه ای
• رسانه نوین
• پذیرش فناوری
• اشاعه نوآوری
• راهبرد رسانه

---

مراجع

 
اومانا رولا، هنسون(1390). تکنولوژی های جدید ارتباطی در کشور های در حال توسعه، ترجمه حیدری ، داوود، تهران. مرکز مطالعات رسانه.
بابایی،محمود (1392). رسانه های دیجیتال: مشارکت پذیری و فناوری محوری، ماهنامه گفتمان علم و فناوری، دوره 1، شماره2.
خجسته باقرزاده، حسن و همکار (1392).مدل های تطابق با تکنولوژی در رسانه، فصلنامه رسانه، سال بیست و چهارم، شماره3.
روشندل اربطانی، طاهر و همکاران (1390). بررسی اثرات همگرایی بر مدیریت رسانه های خبر چاپی، مورد مطالعه روزنامه همشهری، نشریه مدیریت دولتی، دوره3، شماره8، صفحات 39-56.
فرهنگی، علی اکبر و همکاران (1388). طراحی مدل تعامل مدیریت رسانه و فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی، فصلنامه پژوهش های ارتباطی، سال 16، شماره 4.
فرهنگی، علی اکبر و همکار (1394).ارتباطات بازاریابی یکپارچه ، تهران انتشارات مهربان نشر.
فرهنگی،علی اکبر (1390). ارتباطات توسعه در جهان سوم، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
کونگ،لوسی(1389).مدیریت راهبردی در رسانه از نظریه تا اجرا، ترجمه علی اکبر فرهنگی و همکاران،تهران، نشردانژه.
سریزدی، علی و همکار (2011)، تحلیل تاثیر تکنولوژی بر رفتار سازمانی با استفاده از رویکرد پویایی های سیستمی، اولین کنفرانس بین المللی مدیریت تکنولوژی.
لوبلان ویکس و همکاران (1388). مدیریت رسانه، ترجمه روشندل. تهران.انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی.
 

Albarran, A.B. (2004), Media Economics, in J.D.H. Downing, D. Mc Quail, P. Schlesinger and Ellen
Wareella (Eds), the handbook of media studies, pp 291-307.
Ajzen, I, (1991), the theory of planned behavior. Organizational behavior and human Decision processes
 50 (2), 179 – 2011.
Atkin, David & et al (2015).diffusion theory in the new media environment: toward an integrated
Technology adoption model, No 18 pp. 623- 650.
 Aris, A. & Bughin, J. (2005). Managing Media Companies, Wiley Publications.
 Brown, T. E., Davidsson, P., &Wiklund, J. (2001). An operationalization of Stevenson’s nceptualization of entrepreneurship as opportunity-based firm behavior. Strategic Management Journal, 22, 953–968.
Chen, L., Gillenson, M. L., & Sherrell, D. L. (2002). Enticing online consumers: An extended technology acceptance perspective. Information & Management, 39(8), 705–719.
Deuze, M. (2007). Convergence culture in the creative industries. International Journal of
Jenkins, H., & Deuze, M. (2008). Editorial: Convergence Culture. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 14(1), 5–12.
Jenkins Henry (2001). Convergence? I diverge, Technology Review; 104(5): 93.
Jenkins, H. (2009). Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century. MIT Press.
Klinenberg, E. (2005). Convergence: News production in a digital age. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 597(1), 48-64.
 Kolodzy J (2006). Convergence journalism: Writing and reporting across the news media. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers, Inc.
Koert, v (2007), Understanding Technology Acceptance:Phase 1,2,3 – Literature Review and QualitativeModel Development, Technical Report HFA-TR-0705, Atlanta, GA: Georgia Institute of Technology School of Psychology – Human Factors and Aging Laboratory.
Lin, C. A. (2003). An interactive communication technology adoption model. Communication Theory, 13, 345–365.
Lin, C. A. (2004). Webcasting adoption: Technology fluidity, user innovativeness, and mediasubstitution. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 48, 446–465.
Lin, C. A. (2009). Exploring the online radio adoption decision-making process: Cognition, attitude, and technological fluidity. Journalism & Mass Communication Quarterly, 86, 884–899.
Napoli, P. M. (2008). Towards a model of audience evolution: New technology and the transformation of mediaaudience. Paperwork. The Donald McGannon Communication Research Centre. New York.
Rogers, E. M. (1995). Diffusion of Innovations (4th Edition). The Free Press, New York, USA.
Renaud, Karen, Biljon, Judy (2008), Predicting technology acceptance and adoption by the Eldry: a Qualitative study, SAICSIT 08, University South Africa.
Olmsted, Chan (2006), Issues in Media Management and Technology, Handbook of media management and economics, L. E Associates, Publisher, and Mahwah, New Jersey London.
Venkatesh, V., Morris, M.G., Davis, F.D., and Davis, G.B. (2003), User Acceptance of Information Technology: Toward a Unified View, MIS Quarterly, 27, 425-478.